รีวิวสถานที่ท่องเที่ยว : หัวหิน ฟินแหลก รักแรก จดจำ : Hua-Hin through the memories of Dreamcatcher (
- MAEKAI REVIEWS <3
- Jul 8, 2017
- 1 min read

เร่เข้ามา เร่เข้ามา มามะมานั่งรถไฟ! อ้าว อ้าว จะไป... จะไปไหนจ๊ะ จะไปไหนดี
ดูตั๋วรถไฟ หัวลำโพง – เชียงใหม่ ก็ไม่ค่อยมี
เออแกลองดูใหม่สิ ดูซิ ดูซี่ มีไปหัวหิน
เอ้าฮุ่ยเร่ฮุ่ย เอ้าฮุ่ยเร่ฮุ่ย กะต๊ากๆ เราไปหัวหิน (จบ)
(โปรดอ่านให้เป็นจังหวะ และใช้สติในการรับข้อมูลนะกุ๊ก)
เอาล่ะเราก็ไร้สาระกันมาพอสมควรแล้วโนะ (แต่จริงๆ ทริปนี้ก็ไม่ค่อยมีสาระนะ ฮ่าๆ)
เราจะกล่าวอย่างคร่าวๆ เลยก็ได้ว่า ทริปนี้สมควรล่ม แต่ดันไม่ล่ม วะฮ่า เพราะมีแม่ไก่อ้วนใจดีช่วยจองตั๋วรถไฟให้ สายหัวลำโพง – สุราษฎร์ฯ ที่ทำให้มิไก่เข้าใจว่าหัวหินอยู่สุราษฎร์ฯ เหรอเนี่ย ไม่ใช่ประจวบฯ เหรอ? (อ่าว โง่ไปอี้กกกก ก โธ่ๆ ไปกูเกิ้ลเองนะลูกเจี๊ยบ)
๐๘.๐๐ น. เราก็มาเจอกันที่สถานีรถไฟ พร้อมเคารพธงชาติ ระหว่างทางไม่ได้เก็บภาพอะไรมากมาย มีแต่ภาพถ่ายธรรมชาติผ่านกระจกบานน้อยของรถไฟสายด่วนพิเศษ

จากกทม. ถึงหัวหิน 4 ชั่วโมงก็ถือว่าทำเวลาใช้ได้เลยนะเออ จิ๊บๆ มาถึงไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรค่ะ ร้อนมาก ดูเอากันนะจ๊ะลูกเจี๊ยบว่าพื้นมันระอุขนาดไหน กระต๊าก!

ลงจากรถไฟไปไม่นาน ทุกคนเริ่มมีเรดาห์จับความเย็นขึ้นมาทันที อากาศร้อนไก่ย่างมากเลยอ่ะกุ๊ก แม่ไก่อ้วนท้วนและเหล่าสมุนลูกเจี๊ยบจึงต้องลี้ภัยเข้าไปพักใจที่ร้าน Bliss Cafe (พิกัดไม่รู้ แต่คนยื่นเมนูอ่ะหล่อเลย) หิวมากกก อาหารนะ อย่าคิดเป็นอื่นสิ ป๊อกๆ

บอกเลยบรรยากาศในร้านชิวมาก ตกแต่งง่ายๆ ด้วยดอกลาเวนเดอร์ตากแห้งที่สร้างความรู้สึกวินเทจขึ้นในใจแม่ไก่ (เว่อมากกกก)
มาแว้วพิซซ่าหน้าเจ้าของร้าน เย้ยย พิซซ่าหน้าพาม่าแฮมชีสกรุบกริบ (จะไปรอดมั๊ยเนี่ยทริปนี้มีคนแบบนี้)

โอยยย อิ่มมากค่ะ อิ่มใจ และอิ่มอาหารอร่อยๆ กราบขอบพระคุณเจ้าของร้านที่ได้เดินมาไถ่ถามว่า พาม่าแฮมนี้เค็มไปรึเปล่า ได้แต่ตอบว่าไม่เพราะดีต่อใจจริงๆ (ฮิ้ววว พอเถอะ)
ที่พักเราอยู่กันง่ายๆ ใกล้ชายหาด ขาดแค่รถ! บอกได้คำเดียวว่าต้องเช่าค่ะ ไม่เช่าเราต้องเน่าอยู่ในห้องตายแน่ๆ กะต๊าก >< เอาล่ะมาไปเที่ยวกันอย่างจริงจังดีกว่า

แม่ไก่และสมุนเจี๊ยบตัวจ้อยเดินทางมาถึงพระราชวังมฤคทายวันกันแล้ว กว่าจะถึงก็เล่นวนรถกันสองรอบ เนื่องจากอ่าน GPS กันยังไม่คล่องค่ะ (บอกเลยว่าคนขับรถโง่มากเรื่องเส้นทาง : มิไก่เอง)
แค่ทางเข้าเราก็รู้แล้วว่า ข้างในต้องมีความงามซ่อนอยู่... ไม่รอช้าตามมาดูกันค่ะ

ช้าก่อนสหายเจี๊ยบทั้งหลายที่หมายมั่น อยากเข้าไปรับชมความงามของสถานที่
แม้เกิดเป็นไทยก็ต้องมีใบผ่านทางนะ ป๊อกๆ
คนละ 30 บาทเอง เสียตังค์เพียงนิดไม่เท่าไหร่
แต่จะเสียใจที่ไม่มาเยือนนะจ๊ะ

โชคดีที่วันนี้คณะเดินทางเช็คแล้วว่าฝนจะไม่ตกแน่นวล ดูท้องฟ้าสิสีสดใสจริงๆ โนะ
พระราชวังเก่าที่ดูใหม่ มีแสงแดดอ่อนๆ อาบสร้างความอบอุ่นใจแก่ผู้มาเยือน
มีส่วนที่ยื่นลงไปชมทะเลด้วยนะจ๊ะ แต่ขณะนี้ปิดปรับปรุงอยู่ แม่ไก่จึงได้แค่กระพริบตาปริบๆ และมองทะเลอยู่ไกลๆ เท่านั้น น่าเสียดายจุงๆ

ใครที่มาหัวหินอย่าลืมมาแวะพระราชวังฯ กันนะจ๊ะ สถานที่เก่าแก่ที่่ทำนุบำรุงไว้ให้สามัญชนธรรมดาอย่างเราๆ สามารถเข้าไปชมได้ ถือเป็นกำไรชีวิตเด้อ
ต่อจากพระราชวังเราก็จะไปหาคาเฟ่เกร๋ๆ กัน!!

ถึงแล้ว INU CAFE!!
ชื่อดูญี่ปุ่นๆ ขนาดนี้ แต่เจ้าของเป็นคนไทยนะ ฮ่าๆ ชื่อร้านก็แปลง่ายๆ เป็นไทยว่า
"คาเฟ่น้องหมา" จ้า
ฮัลโหลปอนซึ... แฮ่ ร้อนมากต้องเอาหน้ามุดน้ำแข็งซะแล้ว
เมนูบ่ายนี้ก็เบาๆ โนะ โจ๊กธัญพืชและชีสทาโก้ พร้อมน้ำเสาวรส และ พีชโซดา
หลังจากอิ่มและตะวันคล้อยเราก็ขับรถมาถึงชายหาดหัวหิน!!

ทะเลตอนเย็นวันนี้เป็นใจมากจริงๆ สมุนเจี๊ยบกระโดดดี๊ด๊าลงทะเลกันใหญ่ แต่หัวใจเกือบวายตอน
เจ็ทสกีเสียบเข้ามา โอ้วก้อช แม่ไก่ใจหายมากค่ะ นึกว่าเด็กๆ ต้องเสียหัวไปซะแล้วแต่ยัง ฮ่าๆ
หลังโต้ลมทะเล เราก็มาโต้อีกลมนึงค่ะ “ปูลม” ลูกเจี๊ยบที่น่ารักรู้จักกันมั๊ยเอ่ย? เฉลยค่ะ มันคือปูที่อยู่ในรูทราย ไม่ใช่ครายที่อยู่ในใจเธอ (แป้กป่ะให้ทาย)
ตะวันลับฟ้าแต่ข้าไม่ง่วง หุหุ เราจึงไปต่อกันที่ร้านอาหาร Supattra by the SEA ชื่อไทยแปลง่ายๆ คือ “สุภัทรา ริมทะเล” เออเว้ยเฮ้ย มาถึงที่ก็ต้องมานั่งกินบรรยากาศดีๆ ใต้แสงเทียนกันหน่อยโนะ

ลมทะเลก็โกรกหัวกันไป แล้วทันใดอาหารที่สั่งก็มาถึง... ในจานประกอบไปด้วยปู กุ้ง หมึก หอย เอางี้ก็อาหารทะเลเพลนๆ นั่นแหละโนะ รสชาติถือว่าไม่ได้สะเด็ดสะแด่วอะไรถูกใจแม่ไก่มาก น่าจะเหมาะกับลิ้นชาวต่างชาติมากกว่าโนะ (ฝรั่งเยอะมากกกก มีเต้น Salsa ด้วยอ่ะตัวเอง)

(ขอตัดภาพการโซ้ยของนักล่าหัวกุ้งผู้หิวโผยทั้งสี่ออกนะจ๊ะ กลัวจะหาแฟนไม่ได้สักคน)

หลังจากอิ่มท้อง กองทัพพร้อมเดินหน้าต่อค่ะ
สถานที่ต่อไป ยู้ฮู้วว! Next station!
ตลาดดึกซิคาด้า (สะกดผิดชีวิตคนไทย) บรรยากาศน่าหลงใหล เดินเข้าไปเหมือนกระเป๋าตังค์ติดสัญญาณเตือนไฟไหม้เลยค่ะ มันนี่ของแม่ไก่อยากจะตะกรุยตัวเองออกมา ของชิคๆ เกร๋ๆ นี่เพียบ ชีวิตของเบียบนี่โดนเบียดเบียนจากสิ่งของยั่วยุเหล่านี้ได้จริงๆ เหรอเนี่ย ไม่มีทรัพย์จะละลายแล้วจ้า

ส่วนตัวเจอเรื่องหน้าแปลกอีกอย่างนึงจากปากคนพื้นที่ ว่าตลาดข้างๆ กันกับซิคาด้า จะมี "ตลาดมะขาม" และ
"Tamarind Market"
ซึ่งมันไม่ใช่ตลาดเดียวกันนะกุ๊กก!! เพราะฉะนั้นใครไปแอ่วแถวนั้นอย่างงกันนะจ๊ะ ถึงแม้มันจะแปลเหมือนกันเลยก็ตาม
เอาล่ะ ค่ำคืนแรกเราก็จะจากกันด้วยเสียงเพลงคอนเสิร์ตคนเหงา เพลงเศร้าเพื่อชีวิต ราตรีสวัสดิ์ :-)

คร่อกฟี้........
To be continued
Stay tuned!
Comentários